Η αποτυχία του μνημονίου οδηγεί σε κωμικοτραγικές καταστάσεις

Η αποτυχία της πολιτικής του μνημονίου καταδικάζει τους εκπροσώπους της τρόικας και την κυβερνητική ηγεσία σε χειρισμούς απελπισίας. Οι «σοφοί» της τρόικας, αφού κατέστρεψαν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και μεγάλωσαν με τις επιλογές τους τις δημοσιονομικές ανισορροπίες, επινόησαν ανύπαρκτα έσοδα 50 δισ. ευρώ, μέσω ιδιωτικοποιήσεων, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν κάποιο χρόνο.

Το Ελληνικό

Χαρακτηριστική της αμηχανίας τους είναι η πρόταση για εξασφάλιση εσόδων… 5 δισ. ευρώ μέσω της πώλησης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Είναι γνωστό, όμως, ότι σε περίπτωση που πουληθεί το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού το ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να ελπίζει σε σημαντικά έσοδα. Οι επενδυτές που θα προτιμηθούν θα χρηματοδοτήσουν ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο το οποίο θα αρχίσει να αποδίδει σε βάθος χρόνου. Αυτή η λογική των εκπροσώπων της τρόικας «θέλω τώρα 50 δισ. ευρώ» δεν οδηγεί πουθενά, διότι απλούστατα δεν υπάρχουν Έλληνες ή ξένοι επενδυτές να καλύψουν τέτοιας κλίμακας χρηματοδοτικές ανάγκες.
Με την ελληνική οικονομία να είναι βυθισμένη σε ύφεση, το ελληνικό Δημόσιο να αδυνατεί να αποπληρώσει το δάνειο των 110 δισ. ευρώ με βάση το χρονοδιάγραμμα του μνημονίου και την έξοδο στη διεθνή αγορά στα τέλη του 2011, αρχές του 2012 προκειμένου να εξασφαλιστούν 40-50 δισ. ευρώ να μοιάζει με οικονομικό ανέκδοτο, η τρόικα και η κυβερνητική ηγεσίας καταφεύγουν σε λογιστικά και επικοινωνιακά τρικ.

Ο «τσάρος»

Με βάση το μνημόνιο, ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου έχει αρμοδιότητες «τσάρου» της οικονομίας. Με αυτόν συνομιλούν οι εκπρόσωποι των πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου και αυτός έχει την ευθύνη να συντονίσει το κυβερνητικό έργο, με βάση το περιεχόμενο του μνημονίου.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου επελέγη γι’ αυτόν το ρόλο επειδή είναι ο πιο πρόθυμος στην εξυπηρέτηση ενός πανίσχυρου χρηματοπιστωτικού κυκλώματος και στην προσαρμογή στις υποδείξεις, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι και ο πιο ικανός. Δεν έχει καταφέρει να κινητοποιήσει το φοροεισπρακτικό μηχανισμό του υπουργείου του, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε ακριβά τις μεγάλες αποκλίσεις από τους στόχους σε ό,τι αφορά τα έσοδα. Επειδή λέει σε όλα «ναι», έχουμε φτάσει στο σημείο να εφαρμόζει η κυβέρνηση μία πολιτική που οδηγεί σε μεγαλύτερη υπερχρέωση και αυξάνει τις πιθανότητες χρεοκοπίας του ελληνικού Δημοσίου.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου συμφώνησε με τους εκπροσώπους της τρόικας για το εξωπραγματικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που υποτίθεται ότι θα εξασφαλίσουν 50 δισ. ευρώ, δεν ενημέρωσε, όμως, τους συναδέλφους του στο Υπουργικό Συμβούλιο. Το αποτέλεσμα ήταν να εκδηλωθούν πολιτικές αντιδράσεις από άλλους ισχυρούς υπουργούς, όπως ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης, αμέσως μετά την πολυσυζητημένη συνέντευξη Τύπου των εκπροσώπων της τρόικας. Οι περισσότεροι υπουργοί «άδειασαν» τον «τσάρο» της οικονομίας και αυτός υποχρεώθηκε σε μία ταπεινωτική αναδίπλωση, εμφανιζόμενος να διαφωνεί με όσα είχε συμφωνήσει με την τρόικα.

Οι εκλογές

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι θα συνεχιστεί η πορεία της ελληνικής οικονομίας από το κακό στο χειρότερο και πως με το πέρασμα του χρόνου θα φανεί η αδυναμία του ελληνικού Δημοσίου να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς τους πιστωτές του. Το 2009 είχαμε δημόσιο χρέος που αναλογούσε σε 115% του ΑΕΠ και μια οικονομία που δυσλειτουργούσε, είχε, όμως, κάποια προοπτική. Με το δημόσιο χρέος να ανεβαίνει προς το 165% του ΑΕΠ, την ελληνική οικονομία να έχει ισοπεδωθεί από την πολιτική του μνημονίου και να μην υπάρχει ελπιδοφόρα προοπτική, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλυτικές ικανότητες για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι βαδίζουμε προς δημοσιονομικό, οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Αντιμέτωπη με τις συνέπειες των λαθών της, η κυβερνητική ηγεσία μπορεί εύκολα να διολισθήσει στο σενάριο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Θα προσπαθήσει να αιφνιδιάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που έχουν τα δικά τους προβλήματα, προτού διαπιστωθεί η πλήρης αποτυχία της πολιτικής του μνημονίου και αρχίσουν να εφαρμόζονται νέα μέτρα λιτότητας και να επιβάλλονται νέοι όροι από τους πιστωτές του ελληνικού Δημοσίου.