Στέκομαι σήμερα μπροστά σας με πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας των περιστάσεων και του βάρους των ευθυνών. Και θα σας μιλήσω μέσα απ’ την καρδιά μου για το όραμά μου για τη νέα εποχή που ξεκινάει. Τις
αξίες, τη διαδρομή και το μέλλον μιας μεγάλης παράταξης, που ποτέ δεν έπαψε να βλέπει ψηλά, να ατενίζει μπροστά, να κάνει το σωστό για τη χώρα και τους πολίτες.Φίλες και φίλοι,
Είμαστε ένα πολύ μεγάλο Κόμμα για να περιορίζουμε τον εαυτό μας σε μικρά όνειρα και σε μικρές πράξεις. Θα βρούμε τον βηματισμό μας. Θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Θα προχωρήσουμε μπροστά με τα ιδανικά, τις αξίες και τις ιδέες μας. Με πίστη στη δημοκρατία, την ελευθερία, την Ελλάδα.
Φίλες και φίλοι,
Όταν πριν από τριάντα πέντε χρόνια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία, έδωσε το πολιτικό στίγμα στη παράταξή μας. Τόνισε ότι αυτό που διαχρονικά πρέπει να τη χαρακτηρίζει, είναι η αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα. Έλεγε ότι δύναμή μας είναι η δύναμη της σοβαρότητας, της ευθύνης, του ρεαλισμού. Ότι τα κόμματα «οφείλουν να καθοδηγούν τον λαό αντί να τον κολακεύουν». Οφείλουν να εξισορροπούν το εφικτό με το επιθυμητό, «προσαρμόζοντας με ρεαλισμό και με εντιμότητα τις ανάγκες του λαού στις δυνατότητες της χώρας». Πίστευε ότι το εθνικό συμφέρον δεν επιτρέπεται να υποτάσσεται «σε προσωπικές πικρίες, καμουφλαρισμένες με υπερπατριωτισμό».
Αυτά ήταν επί λέξει τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις 23 Οκτωβρίου του 1977 στη Θεσσαλονίκη. Αυτή η καθαρή στάση απέναντι σε κάθε είδους λαϊκισμό και δημαγωγία ήταν, είναι και θα είναι η μεγάλη πολιτική παρακαταθήκη αυτής της παράταξης. Αυτή τη πολιτική ευθύνης δεσμεύομαι να ακολουθήσω.
Φίλες και φίλοι,
Θυμάμαι σαν χθες τον πρώτο μου πολιτικό καυγά με τον Παύλο Μπακογιάννη. Ζούσαμε στη Γερμανία, εξόριστοι, κατά τη διάρκεια της χούντας, με τον Παύλο να δίνει αγώνες για την δημοκρατία απ’ το ραδιόφωνο της Deutsche Welle .
Εγώ του έλεγα τότε, 18 χρονών, ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι, όπως προβλέπει το Σύνταγμά μας. Και ο Παύλος έλεγε «Όχι. Δεν είμαστε όλοι ίσοι, διότι δεν έχουμε όλοι την ίδια εκκίνηση, την ίδια αφετηρία». Ότι δεν δίνονται σε όλους οι ίδιες ευκαιρίες. Ξεκινώντας ουσιαστικά από την ίδια την παιδεία. Και ότι αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα δικαιοσύνης και δημοκρατίας.
Συζητώντας μαζί του και ακολουθώντας την κοινή πορεία, διαπίστωσα ότι είχε απόλυτο δίκιο. Τα χρόνια που πέρασαν, είναι αλήθεια ότι έγιναν βήματα.
Η χώρα πήγε μπροστά, οι Έλληνες σήμερα ζουν πολύ καλύτερα, έχουν πολύ περισσότερες διεξόδους απ’ ότι στο παρελθόν.
Αλλά ακόμα και σήμερα, φίλες και φίλοι, το παιδί που γεννιέται στη Βελωτά Ευρυτανίας δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες με εκείνο που γεννιέται σε αρκετές συνοικίες της Αθήνας.
Ακόμα και σήμερα, μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού έχει την αίσθηση ότι μένει στο περιθώριο. Και αυτή είναι η βασικότερη αιτία αμφισβήτησης του κοινωνικού μας συστήματος.
Μια βαθιά, γενικευμένη αίσθηση αδικίας, που τραυματίζει τον ιστό της κοινωνίας και συχνά οδηγεί σε λογικές απόρριψης, ακόμη και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Η ακραία ανισότητα ευκαιριών αναιρεί τα ίδια τα θεμέλια της δίκαιης κοινωνίας. Και για μένα, η άρση αυτής της αδικίας είναι το βασικότερο κίνητρο για να είναι κανείς στην πολιτική. Για να δημιουργήσει ευκαιρίες, για να δώσει σε όλους τους Έλληνες τη δυνατότητα να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Αυτό πρέπει να είναι το κεντρικό, το θεμελιώδες στοιχείο της πολιτικής μας. Γιατί δεν έχουμε ανάγκη νέας ιδεολογίας. Είναι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός, τον οποίο όμως πρέπει να υπερασπιζόμαστε με αυτοπεποίθηση και να κερδίζουμε τις μάχες των ιδεών.
Φίλες και φίλοι,
Τα κόμματα είναι χρήσιμα όταν μπορούν να προβλέπουν και να προετοιμάζουν το μέλλον. Όταν ακούν έγκαιρα «τη βοή των πλησιαζόντων γεγονότων».
Ο επόμενος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θα είναι υποψήφιος πρωθυπουργός. Οφείλει να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, ξεκινώντας από τώρα, από την αντιπολίτευση. Και πρέπει να πούμε αλήθειες στους πολίτες.
Η πρώτη αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες δεν αναδεικνύονται οι αξίες της δημιουργίας και της καινοτομίας. Οι αξίες που είναι η πραγματική κινητήρια δύναμη ανάπτυξης για μια χώρα.
Γι’ αυτό και οι νέοι μας δεν βρίσκουν ευκαιρίες, πολλοί έχουν καταφύγει, κατά δεκάδες χιλιάδες, στο εξωτερικό, πρώτα για σπουδές και μετά για δουλειά. Γιατί η Ελλάδα άλλους διώχνει μακριά και σε άλλους κρατά κλειστές τις πόρτες.
Γι’ αυτό και η μάχη της ανεργίας είναι ο πρώτος, πρώτιστος στόχος για το κόμμα μας και την κυβέρνηση.
Το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά με την καθολική τους άρνηση μας ώθησαν στην καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων και αυτό ήταν το σοβαρότερό μας λάθος. Όταν ο υπόλοιπος κόσμος προχωρά και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικός η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα αν δεν απελευθερώσει και πάλι τις παραγωγικές της δυνάμεις.
Η δεύτερη διαπίστωση που αφορά προπάντως το κράτος είναι ότι εδώ και δεκαετίες ζούμε ότι ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα εισπράττουμε και παράγουμε. Ζούμε με δανεικά. Η κακοδαιμονία αυτή ξεκίνησε από τη 10ετία του ’80 με μικρά διαλείμματα κυρίως στις δικές μας περιόδους διακυβέρνησης, ο φαύλος κύκλος συνεχώς χειροτερεύει.
Το ύψος του χρέους μας είναι τέτοιο που σε συνδυασμό με τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα την επερχόμενη αύξηση των επιτοκίων και τις ευρωπαϊκές πιέσεις σημαίνει ότι κανένα κόμμα εξουσίας δεν μπορέσει να πετύχει την επόμενη τουλάχιστον 10ετία αν δεν δώσει πειστική απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Η τρίτη κρίσιμη διαπίστωση αφορά στη λειτουργία του κράτους και των θεσμών. Για πολλούς λόγους, ιστορικούς προπάντως αλλά και εξαιτίας δεκαετιών ολόκληρης δημαγωγίας, η ανομία, η έλλειψη σεβασμού σε κανόνες και θεσμούς, έγιναν παθολογίες γενικευμένες και έχουν υπονομεύσει τη λειτουργία του ίδιου του κράτους με μαζικά φαινόμενα ασυδοσίας και διαφθοράς.
Φαινόμενα που κληρονομήσαμε από το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν πετύχαμε δυστυχώς επαρκώς να περιορίσουμε. Ως αντιπολίτευση θα στηρίξουμε και το δηλώνω κατηγορηματικά κάθε μέτρο που ενισχύει τη διαφάνεια. Και ως κυβέρνηση στο μέλλον θα συγκρουστούμε έγκαιρα και σκληρά με όλες αυτές τις παθολογικές συμπεριφορές και νοοτροπίες.
Η τέταρτη διαπίστωση αφορά στην αδυναμία του κράτους να εκπληρώσει τους στόχους και την κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη. Το κράτος ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ. Πως όμως μοιράζονται αυτά εδώ και δεκαετίες; Νομίζω ότι το ξέρουμε όλοι. Πρώτη θέση στο τραπέζι έχουν πάντα οι ισχυροί.
Από τη μία οι ισχυροί του χρήματος που αντί να δημιουργούν επιδιώκουν υπέρμετρα κέρδη μέσα από τις σχέσεις τους με το κράτος και την πολιτική και από την άλλη ισχυρές συντεχνίες που εξασφαλίζουν προνόμια που ούτε με το κιάλι δεν το βλέπουν οι υπόλοιποι.
Και όταν τελειώσει το φαγοπότι τι απομένει για όσους έχουν πράγματι ανάγκη; Ψίχουλα και μία βαθιά γενικευμένη αίσθηση αδικίας. Τα προβλήματα αυτά δεν τα ακούτε για πρώτη φορά, τα έχετε ξανακούσει, προϋπάρχουν, σαν το προπατορικό αμάρτημα. Στα επόμενα χρόνια όμως θα οξυνθούν, οικονομική κρίση, μεταναστευτικές πιέσεις, κλιματικές αλλαγές, όλα αυτά θα επιβαρύνουν ακόμα παραπάνω την ανταγωνιστικότητα, τα δημοσιονομικά και την ποιότητα ζωής μας.
Σε αυτά τα προβλήματα πρέπει να απαντήσουμε. Τόσο σε επίπεδο ιδεών και προγραμμάτων, όσο και σε επίπεδο πολιτικής στρατηγικής και κοινωνικών συμμαχιών.
Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να προτείνει μια νέα στρατηγική μεταρρυθμίσεων, με στόχο μια πιο σύγχρονη, πιο δίκαιη κοινωνία. Ένα σχέδιο που θα θεμελιώνεται στέρεα σε αξίες, όπως η αποτελεσματικότητα, η αξιοκρατία, η κοινωνική ευαισθησία, ο σεβασμός στο περιβάλλον. Ένα σχέδιο που θα έχει ως βάση του την παιδεία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό μας, την ιστορική μας μνήμη και προπάντως την εθνική μας αυτογνωσία.
Γιατί μην ξεχνάτε, φίλες και φίλοι, εθνικό είναι το αληθές. Να προτείνουμε ένα πλέγμα πολιτικών που θα ξεκινά από τις νησίδες ποιότητας και δημιουργίας, που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα. Γιατί πυρήνες της αισιόδοξης, της δυναμικής Ελλάδας, υπάρχουν παντού.
Βασική μας στρατηγική επιλογή θα είναι να οικοδομήσουμε και πάλι τις πλατιές κοινωνικές συμμαχίες, με τις μεγάλες ομάδες που χάνουν από αυτά που μόλις περιέγραψα. Με τους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα που είναι οι πιο αδικημένοι Έλληνες, με τις παραγωγικές μας επιχειρήσεις προπάντως τις μικρές και τις μεσαίες που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας.
Με τους παραγωγικούς αγρότες, αλλά και τις δυναμικές ομάδες -επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες- που ζητούν να ανταμείβεται η δουλειά, η δημιουργικότης και η καινοτομία. Με τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων που θέλουν να σταδιοδρομήσουν με ήθος, με αξιοπρέπεια, ως δημόσιοι λειτουργοί. Και προπάντων φίλες και φίλοι, με τις νέες και τους νέους, που δεν μπορούν να μένουν άλλο στο περιθώριο.
Φίλες και φίλοι,
Έξω από δω, έξω από το συνέδριό μας, ένας ολόκληρος κόσμος περιμένει τη Νέα Δημοκρατία να τον εκφράσει. Ήδη πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το ΠΑΣΟΚ, το λέγαμε πριν από τις εκλογές, φάνηκε τώρα, ήταν ανέτοιμο να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας.
Μέσα σε ένα μήνα ζήσαμε τα τερτίπια στον υπολογισμό του ελλείμματος, τους χειρισμούς στο λιμάνι του Πειραιά που μας εκθέτουν διεθνώς, είδαμε την ανευθυνότητα και την αναλγησία στο θέμα των stage , τις παλινωδίες στο θέμα της απόσυρσης.
Είμαι σίγουρη ότι όσα είχαμε πει θα επιβεβαιωθούν συντομότερα από ότι ήδη υπολογίζουμε. Η μέρα που το ΠΑΣΟΚ θα πληρώσει τον προεκλογικό του λαϊκισμό έρχεται και δικό μας καθήκον είναι να είμαστε έτοιμοι. Έτοιμοι να διεκδικήσουμε και πάλι την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Ένα πράγμα θέλω να σας υποσχεθώ: Δε θα χάσω, δεν θα χάσουμε ούτε μία μέρα. Από τις 30 Νοεμβρίου όλοι σηκώνουμε τα μανίκια και πιάνουμε δουλειά. Και σύντομα θα είμαστε έτοιμοι, σε λίγες εβδομάδες θα είμαστε και πάλι μία γροθιά.
Και θέλω να προειδοποιήσω το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σύντομα, θα έχετε απέναντί σας μία ενωμένη και δυνατή Νέα Δημοκρατία. Το πάρτι τελειώνει σύντροφοι.
Φίλες και φίλοι,
Η προσπάθεια που έχουμε μπροστά μας δεν είναι εύκολη. Η εκλογή του νέου αρχηγού δεν θα λύσει αυτόματα όλα τα προβλήματά μας. Η παράταξη αυτή θα έχει μέλλον μόνο αν κάνουμε πιο δημοκρατική, πιο συλλογική τη λειτουργία μας.
Αν δουλέψουμε συλλογικά και αξιοκρατικά, αν ανανεωθούμε σε πρόσωπα, πρόγραμμα και πολιτικές δράσεις, αν κάνουμε αποτελεσματική αντιπολίτευση αρχών. Με αυτές τις δεσμεύσεις ζήτησα την εμπιστοσύνη σας από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε αυτή η διαδικασία. Τις δεσμεύσεις αυτές επιβεβαιώνω σήμερα ενώπιόν σας και ενώπιον των εκατομμυρίων πολιτών που μας παρακολουθούν.
Φίλες και φίλοι,
Γνωρίζετε καλά τη διαδρομή μου. Θυμάστε ότι νίκησα σε κάθε εκλογή που έδωσα, στη μονοεδρική της Ευρυτανίας, στο Δήμο της Αθήνας, στην Α΄ Αθηνών. Γνωρίζετε τη δουλειά μου απ’ όπου έχω περάσει πως προετοιμάσαμε και με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πως εκπροσώπησα την χώρα στο εξωτερικό.
Σε όλες τις μάχες που έδωσε ο Κώστας Καραμανλής στάθηκα δίπλα του και ποτέ δεν προστάτευσα τον εαυτό μου εις βάρος της παράταξης. Γύρισα την Ελλάδα και έβαλα πλάτη σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Στάθηκα δίπλα στον πρόεδρό μας σε σημαντικές επιτυχίες.
Στη μεγάλη εθνική νίκη του Βουκουρεστίου, την πολιτική που εισηγήθηκα και υλοποίησα ως αρμόδια υπουργός Εξωτερικών. Μία πολιτική με την οποία οδηγήσαμε ολόκληρη τη συμμαχία και τους Αμερικάνους και τους Τούρκους να δεχτούν τις ελληνικές θέσεις για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ήταν η μεγαλύτερη διπλωματική νίκη στο Σκοπιανό τα τελευταία 17 χρόνια και η νίκη αυτή φέρνει τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας.
Με τους περισσότερους από εσάς τη διαδρομή αυτή την διανύσαμε μαζί και αποτελεί σήμερα ένα αόρατο νήμα που μας ενώνει, ένα νήμα που δεν κόπηκε ποτέ και αυτό είναι που σήμερα μας κάνει να κοιταζόμαστε στα μάτια με ειλικρίνεια και αμοιβαίο σεβασμό.
Επαναλαμβάνω όμως και πάλι ότι δεν ζητώ τη στήριξή σας για την ηγεσία του Κόμματος μόνο για την κοινή διαδρομή, ζητώ να με κρίνετε κυρίως για αυτά που μπορώ να δώσω στην παράταξή μας. Απευθύνομαι και στην καρδιά και στο μυαλό σας και ζητώ την ενεργό υποστήριξή σας επειδή συμφωνείτε με την πολιτική μου πρόταση. Επειδή συμφωνείτε και εσείς πως η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αλλάξει, να ανανεωθεί, να γίνει πιο σύγχρονη, να διευρύνουμε την επιρροή μας και προς τα δεξιά και προς το κέντρο, διότι εκεί κρίθηκαν οι εκλογές και εκεί θα κριθούν και οι επόμενες.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να ξαναβρούμε τον συγχρονισμό μας με την κοινωνία. Να απορρίψουμε επιλογές που θα οδηγήσουν την παράταξή μας στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Δεν αξίζει αυτό στη Νέα Δημοκρατία.
Δεν μπορούμε να περιχαρακωθούμε φοβικά γύρω από τον εαυτό μας, δίνοντας την εικόνα ενός ξεπερασμένου και απομονωμένου κόμματος, με ιδεοληψίες που δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας μας.
Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Να γίνουμε πιο τολμηροί, ανοιχτοί σε νέα ρεύματα σκέψης, στις νέες συλλογικότητες.
Χρειαζόμαστε μια νέα γλώσσα, νέους κώδικες για να αποκαταστήσουμε την κοινωνία με εκείνους που μας γύρισαν την πλάτη, και ιδιαίτερα τους νέους. Χάσαμε μια εκλογή. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να χάσουμε μια γενιά.
Οι Νεοδημοκράτες, φίλες και φίλοι, δεν θα νιώσουν ξανά περήφανοι με κορώνες και ξύλινα λόγια, αλλά όταν το κόμμα τους πείσει ότι μπορεί να κερδίσει ξανά εκλογές.
Αυτός είναι ο δικός μου στόχος. Να γίνουμε ξανά, να γίνουμε σύντομα η κυρίαρχη πολιτική δύναμη του τόπου.
Φίλες και φίλοι,
Η προσπάθεια αυτή θα ξεκινήσει πρώτα απ’ όλα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Δεν πρόκειται να αλλάξουμε την Ελλάδα, αν πρώτα δεν αλλάξουμε εμείς.
Γι’ αυτό υποστήριξα την εκλογή του Προέδρου από τη βάση. Μια πρόταση την οποία είχα καταθέσει πριν από 10 χρόνια και της οποίας ήρθε σήμερα η ώρα και χαίρομαι που ο Δημήτρης Αβραμόπουλος την επανέφερε την κατάλληλη στιγμή και σας καλώ όλες και όλους να ψηφίσετε τις καταστατικές αλλαγές και να καλέσουμε τους Νεοδημοκράτες να λάβουν μέρος σε αυτή τη διαδικασία. Και θα το κάνουν, παρά τις Κασσάνδρες.
Τα κόμματα πρέπει να τολμούν τα ανοίγματα στην κοινωνία, διότι δεν απαξιώνεται ο ρόλος και η προσφορά του Συνεδρίου, που είναι πέρα πάσης αμφιβολίας.
Μίλησα από την αρχή για το κόμμα που θα λειτουργεί διαφορετικά. Πρότεινα θητεία για τον Πρόεδρο. Πάγιο αναλογικό σύστημα για την εκλογή όλων των αιρετών οργάνων, ώστε να εκφράζονται όλες οι απόψεις – και επειδή μιλάω σε «παλιές καραβάνες», καταλαβαίνετε τι θα πει αυτό, ότι όλο το Κόμμα θα έχει λόγο και ρόλο.
Προκριματικές εκλογές, ώστε οι Νεοδημοκράτες να αναδεικνύουν οι ίδιοι τους υποψήφιους βουλευτές και τα στελέχη της αυτοδιοίκησης.
Διαφάνεια στα οικονομικά του Κόμματος, με ονομαστικοποίηση και δημοσιοποίηση όλων των εισφορών. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ανακτήσουμε το ηθικό μας πλεονέκτημα που χάσαμε από συμπεριφορές στελεχών.
Πρότεινα εκλογή των περιφερειακών μας οργάνων απευθείας από τα μέλη, για να σπάσουμε τη λογική των κλειστών συστημάτων και να ανοίξουμε το Κόμμα μας.
Έτσι θα θέσουμε τις βάσεις για μια συνολική αλλαγή νοοτροπίας, με δημοκρατία, αξιοκρατία, με συλλογική λειτουργία, με όργανα που θα λειτουργούν και οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε αυτά και μόνο σε αυτά.
Θέλω μια ισχυρή, αυτόνομη, ανεξάρτητη ΟΝΝΕΔ, που θα είναι στην πρωτοπορία του ιδεολογικού μας αγώνα.
Αυτό το κόμμα ονειρεύομαι, φίλες και φίλοι, και σας καλώ, όλους μαζί, να το φτιάξουμε μαζί. Με καθαρές, με δημόσιες δεσμεύσεις εκ μέρους μου. Δεσμεύσεις τιμής και ευθύνης, που υπόσχομαι να εκπληρώσω στο ακέραιο.
Φίλες και φίλοι,
Στέκομαι σήμερα μπροστά σας, διεκδικώντας την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Επιτρέψτε μου μια προσωπική αναφορά. Ζω από κοντά την πολιτική, από τότε σχεδόν που γεννήθηκα. Έζησα πολλά. Οι δρόμοι που περπάτησα δεν ήταν πάντα εύκολοι. Πρωτοκατάλαβα τον εαυτό μου σε μια εποχή που η χώρα, αλλά και η ίδια μου η οικογένεια, δοκιμαζόταν απ’ τα πολιτικά πάθη. Πέρασα την εφηβεία μου μακριά απ’ την Ελλάδα, χωρίς να γνωρίζω πότε και αν και πώς θα γύριζα στην πατρίδα. Το ’89 άλλαξε βίαια η πορεία της ζωής μου από το μίσος. Μίσος τυφλό που όπλισε το χέρι δολοφόνων του Παύλου Μπακογιάννη. Από τύχη σώθηκα η ίδια το 2002, όταν για λόγους ακατανόητους, ένα διαταραγμένο μυαλό προσπάθησε να με δολοφονήσει.
Στα χρόνια που πολιτεύομαι δέχθηκα αναρίθμητες επιθέσεις από πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και από ισχυρά, ισχυρότατα συμφέροντα. Τα αντιμετώπισα όλα και στάθηκα όρθια. Κράτησα τη προσωπική μου ισορροπία χάρη στην αγάπη των δικών μου ανθρώπων και τους ευγνωμονώ γι’ αυτό. Αλλά άντλησα κυρίως δύναμη από τους πολίτες, που με τίμησαν και με στήριξαν σε όλη αυτή την πορεία. Έχω καθαρό το μυαλό και τη συνείδησή μου. Ξέρω ότι όλα αυτά τα χρόνια έκανα ό,τι μπορούσα για να είμαι εντάξει απέναντι στο Κόμμα μου, την παράταξή μου, τους συναγωνιστές μου, τους πολίτες που με εμπιστεύτηκαν.
Στέκομαι σήμερα μπροστά σας με μια καθαρή υπόσχεση. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα στις 29 του Νοέμβρη, εγώ θα είμαι εδώ. Θα παραμείνω στην πρώτη γραμμή του αγώνα, όπως έκανα όλη μου τη πολιτική διαδρομή. Κι αν μου κάνετε τη μεγάλη τιμή να με εκλέξετε Πρόεδρο, δεσμεύομαι να κινούμαι συλλογικά, υπεύθυνα, ενωτικά, γνωρίζοντας ότι θα είμαι Πρόεδρος ενός μεγάλου δημοκρατικού πολυσυλλεκτικού Κόμματος. Θα δώσω όλη τη δύναμη της ψυχής μου για να ξανακάνουμε αυτή την παράταξη δυνατή και περήφανη. Και θα το πετύχουμε.
Φίλες και φίλοι,
Σε τρεις βδομάδες τον λόγο έχουν οι πολίτες. Τους καλώ ξανά να προσέλθουν μαζικά στη διαδικασία της εκλογής. Τους καλώ να σκεφθούν πάνω απ’ όλα την προοπτική και το μέλλον της παράταξής μας. Γιατί η παράταξη αυτή έχει μέλλον. Ένα μέλλον που πηγάζει από μια μοναδική ιστορική διαδρομή που διέτρεξε τις ζωές όλων μας. Η ίδια η πορεία της Νέας Δημοκρατίας είναι ένα αφήγημα για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την Ελλάδα. Θυμηθείτε το ταξίδι της Νέας Δημοκρατίας μέσα στον χρόνο και εκείνα που μας ενώνουν. Την επιβλητική μορφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή την ώρα που κατέβαινε απ’ το αεροπλάνο το 1974, για να ανταμωθεί και πάλι με την ιστορία. Την υπογραφή στον χώρο του Ζαππείου, που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, βγάζοντάς την οριστικά απ’ την φτώχεια και την υπανάπτυξη.
Μας ενώνουν η εντιμότητα και το ήθος με το οποίο έδωσε τον δύσκολο αγώνα του ’81 ο Γεώργιος Ράλλης. Μας ενώνει η μαχητικότητα του Ευάγγελου Αβέρωφ, που κράτησε όρθιο το Κόμμα στα πέτρινα χρόνια της 10ετίας του ’80 και έδειξε ότι η φλόγα της καρδιάς δεν έχει ηλικία. Μας ενώνουν οι τρεις αποφασιστικές νίκες του Κώστα Μητσοτάκη και η ηρωική προσπάθεια της εποχής εκείνης να ανορθωθεί η καθημαγμένη από το σκληρό ΠΑΣΟΚ Ελλάδα.
Μας ενώνουν οι δύσκολες και οι αντίξοες μάχες μαζί με τον Μιλτιάδη Έβερτ. Πρώτος αυτός κερδίζει το δήμο της Αθήνας, δίνει μάχες για την ελεύθερη ενημέρωση και αφιερώνει τη ζωή του σε αυτήν εδώ την παράταξη.
Και τέλος μας ενώνει η πορεία του Κώστα Καραμανλή που συσπείρωσε όσο κανένας αυτή την παράταξη και κέρδισε δύο εκλογές. Ενός ηγέτη που ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε την ειλικρίνεια και την ανιδιοτέλειά του και που δεν αξίζει Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες να τον προσβάλλουν σήμερα εκείνοι που ως χθες πρώτοι έσπευσαν να τον επευφημούν.
Το έργο και η προσφορά του Κώστα Καραμανλή και σας το λέω ξεκάθαρα είμαι αποφασισμένη να το υπερασπιστώ. Νεοδημοκράτες και νεοδημοκράτισσες φέρτε στη μνήμη σας τις στιγμές αυτές, θυμηθείτε και πάλι τις ώρες της νίκης, τις πικρίες της ήττας, τις στιγμές που η ελπίδα αρχίζει και πάλι να γεννιέται.
Θυμηθείτε όλοι τις δικές σας προσωπικές στιγμές. Οι ΟΝΝΕΔίτες μας που σηκώνουν τις γαλάζιες σημαίες σε όλη την Ελλάδα. Οι ΔΑΠίτες που έκαναν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να δονούνται από το σύνθημα «ΔΑΠ δυνατή πρωτοπόρα μαζική». Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι επιστήμονες, οι γυναίκες, ένας κόσμος που έμαθε να ελπίζει, να παλεύει, να νικάει, να προσφέρει στον τόπο και το έθνος. Αυτή είναι η ιστορία μας, αυτή είναι η κληρονομιά μας.
Και η ιστορία δεν τελείωσε. Από τις στάχτες της ήττα θα γεννηθεί μία νέα εποχή, μία εποχή στην οποία θα βαδίσουμε μαζί με οδηγό μας τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας, στη Θράκη, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο, στη Στερεά, στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στο Ιόνιο, στο Αιγαίο, όπου χτυπάνε οι καρδιές των νεοδημοκρατών, όπου χτυπάνε οι καρδιές των Ελλήνων.
Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,
Σηκώστε τη σημαία του νέου ξεκινήματος με πίστη στην ελευθερία, με ανθρωπιά, με φιλότιμο, με αγάπη για την Ελλάδα, να υψώσουμε και πάλι το γαλάζιο, να δυναμώσουμε και πάλι την φλόγα της Νέας Δημοκρατίας.
Ζήτω η Νέα Δημοκρατία. Ζήτω η Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου