Το εκκρεμές αυτό κινεί ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης που με «περιπετειώδη» υπουργική θητεία, με δημοσιονομικούς χειρισμούς που παραπέμπουν στον «Μύθο του Σίσυφου» και με τυφλές φοροεπιδρομές και επώδυνες εργασιακές ανατροπές, που ανάλογα με τις περιστάσεις αλλάζουν αιτιολογία και περιτύλιγμα, βαδίζει σε ναρκοθετημένο πολιτικό πεδίο και περνά την πιο κρίσιμη φάση της καριέρας του.Πέντε χρόνια μετά την περιβόητη εξυγίανση και τη διαφάνεια, βρέθηκε ξανά σε πλήρες αδιέξοδο λόγω δημοσιονομικής εκτροπής και τώρα επιχειρεί να καλύψει τις μαύρες τρύπες... της πολιτικής του με εισπρακτικά μέτρα επί δικαίων και αδίκων.
Επιβάλλει κεφαλικό φόρο
Ανακαλύπτοντας τον σκληρό πυρήνα της φοροδιαφυγής στις τάξεις των μικρομεσαίων αλλά αδυνατώντας λόγω αδύναμου μηχανισμού και έλλειψης πολιτικής βούλησης να εντοπίσει αυτούς που πραγματικά «κλέβουν το κράτος», επιβάλλει ισοπεδωτικό κεφαλικό φόρο, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ. Ποντάρει στον κοινωνικό αυτοματισμό και προσπαθεί να στρέψει τους μισθωτούς κατά των μικρομεσαίων εκφράζοντας τη συμπάθειά του στα μόνιμα υποζύγια των φόρων και «βγάζοντας στη σέντρα» ως φοροφυγάδες συλλήβδην όλους τους επιτηδευματίες.
«Καίγεται» για ζεστό χρήμα και ξηλώνει τη... μεταρρύθμιση που νομοθέτησε πριν από δύο χρόνια προχωρώντας στην κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για τους μικρομεσαίους που ο ίδιος είχε αυξήσει.
Θέλει να προσδώσει κοινωνικό προφίλ στο εισπρακτικό πακέτο και συνδέει τη φορολόγηση των μερισμάτων, της υπεραξίας των μετοχών και των μετοχών που δίνονται ως πριμ στα στελέχη των επιχειρήσεων με τη δικαιότερη κατανομή των βαρών μέσω της φορολογίας του πλούτου.
Ο στόχος του είναι να περάσει τα μέτρα με τους λιγότερους κραδασμούς όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στο κυβερνητικό στρατόπεδο, έτσι ώστε και ο ίδιος πολιτικά να μην τραυματισθεί... θανάσιμα.
Εκκρεμότητες
Ο κλοιός των επικριτών του έχει σφίξει γύρω του, καθώς, παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες, πέντε χρόνια στο τιμόνι της οικονομίας δεν κατάφερε να νοικοκυρέψει τα δημόσια οικονομικά, εξακολουθεί να έχει εκκρεμότητες με τις Βρυξέλλες για «γκρίζες ζώνες» στον προϋπολογισμό και, το χειρότερο από όλα, η χώρα βιώνει ξανά τον εφιάλτη της επιτήρησης.
Δεν είναι λίγα τα γαλάζια στελέχη που έχουν θέσει θέμα απομάκρυνσής του από το υπουργείο Οικονομίας και δεν είναι λίγες οι φορές που εντός των κυβερνητικών οργάνων υπουργοί έχουν συγκρουστεί μαζί του για λάθος γραμμή πλεύσης, για υπερσυγκεντρωτισμό στις αποφάσεις, για άκαιρες και αλόγιστες κινήσεις που ανοίγουν νέα μέτωπα με την κοινωνία.
Μέχρι σήμερα κατόρθωσε να περάσει σχετικά αλώβητος μέσα από θύελλες, φυλάχτηκε από σκάνδαλα που «έσκασαν» πολύ κοντά του, κατάφερε να εξοβελίσει ανεπιθύμητα πρόσωπα που μπλέκονται στα πόδια του, έχει επιβάλει σιωπητήριο στους υφιστάμενούς του διατηρώντας τον απόλυτο έλεγχο της ροής πληροφοριών και τοποθέτησε πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του σε νευραλγικές θέσεις οργανισμών και φορέων, ενισχύοντας το δίκτυο επιρροής του.
2004
Η «κατάρα» της απογραφής
Στην αρχή της υπουργικής θητείας του εμφανίσθηκε ως ήπιος μεταρρυθμιστής και ρεαλιστής και αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τη σκληρή πολιτική τού επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη υπουργού Οικονομίας Στέφανου Μάνου, αν και εκείνη τη περίοδο ως πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων ήταν από τους βασικούς πρωτεργάτες των μέτρων. Εκανε σημαία τη δημοσιονομική απογραφή που θα αποκάλυπτε την «τραβεστί» οικονομία του ΠΑΣΟΚ, αλλά έκανε λάθος εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις. Η πρώτη του κίνηση από την καρέκλα του υπουργού Οικονομίας ήταν να δρομολογήσει τις διαδικασίες της απογραφής, χωρίς όμως να αλλάξει τα μεγέθη του προϋπολογισμού του 2004 που είχε καταρτίσει το ΠΑΣΟΚ. Εκ των υστέρων, αποδείχθηκε ότι η επιλογή του εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες, αφού χρησιμοποίησε την αναθεώρηση επί τα χείρω των μεγεθών για να κατακεραυνώσει τη διαχείριση ΠΑΣΟΚ. Οι αρχικές του προβλέψεις ότι με την απογραφή το έλλειμμα θα διογκωθεί το πολύ κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες διαψεύσθηκαν οικτρά. Υπό την αυστηρή επιτήρηση και αμφισβήτηση της Κομισιόν, το έλλειμμα το 2004 έφθασε στο επίπεδο ρεκόρ του 6,9%. Το πρώτο σοβαρό πλήγμα ήρθε τον Νοέμβριο του 2004 όταν με έγγραφό της η Eurostat αμφισβήτησε την αξιοπιστία της απογραφής και εισηγήθηκε στην Κομισιόν την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ομως, ακόμη και μετά αυτή την εξέλιξη ο κ. Αλογοσκούφης επιχειρούσε να θολώσει τα νερά λέγοντας ότι δεν υπάρχει κίνδυνος επιτήρησης. Λίγες μέρες αργότερα, η Κομισιόν έβγαζε «κίτρινη κάρτα» και κινούσε την προδικαστική διαδικασία κατά της Ελλάδος, αλλά ο υπουργός συνέχιζε το ίδιο τροπάρι επιρρίπτοντας τις ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δύο μήνες μετά την υποβολή του Προγράμματος Σταθερότητας 2004-2008, η Κομισιόν το επέστρεφε στην κυβέρνηση, εκτιμώντας ότι το 2004 το έλλειμμα θα είναι υψηλότερο του 5,3% που προέβλεπε η ελληνική πλευρά και ότι το 2005 θα είναι υψηλότερο από 3% και θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στο 3,6% του ΑΕΠ.
2005
Κόντρες με τους υφυπουργούς του, βατερλό με τις τιτλοποιήσεις
Τον Φεβρουάριο του 2005, η Ελλάδα με τη βούλα του ΕΚΟΦΙΝ έμπαινε σε καθεστώς διετούς επιτήρησης και αναλάμβανε την υποχρέωση να λάβει νέα μέτρα για την επαναφορά του ελλείμματος κάτω από το 3%. Στο μεταξύ, συνεχιζόταν το σίριαλ για τη διαφάνεια και την εγκυρότητα των στοιχείων της απογραφής, με τον υπουργό Οικονομίας να υποστηρίζει ότι για όλα αυτά φταίει η κληρονομιά του ΠΑΣΟΚ και να διαβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση συνεργάζεται πλέον στενά με την Κομισιόν για την αντιμετώπιση εκκρεμοτήτων του παρελθόντος.
Η «μαύρη τρύπα» ξεπερνούσε τα 2 δισ. ευρώ και ο κ. Αλογοσκούφης εξαπέλυε καταιγίδα μέτρων με αύξηση του ΦΠΑ, των φόρων κατανάλωσης και με περικοπές στους μισθούς και στις κοινωνικές δαπάνες.
Εσπευδε όμως να μειώσει τους συντελεστές στα επιχειρηματικά κέρδη κατά δέκα μονάδες μέσα σε μια τριετία, προκαλώντας σε μια εξαιρετικά κρίσιμη δημοσιονομική συγκυρία διαρροές δισεκατομμυρίων ευρώ στα δημόσια ταμεία.
Παρά τα έκτακτα μέτρα ο προϋπολογισμός του 2005 εκτροχιαζόταν, με το έλλειμμα να αγγίζει στο 4,5% του ΑΕΠ έναντι κυβερνητικού στόχου για 2,9%. Λόγω της άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στους υφυπουργούς Οικονομικών Α. Ρεγκούζα και Π. Δούκα. Μεγάλη τρικυμία στην κυβέρνηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του κ. Ρεγκούζα ότι στον προϋπολογισμό υπήρξε πρόβλεψη για έσοδα 1,3 δισ. ευρώ, «τα οποία ξέραμε εκ των προτέρων ότι δεν θα τα εισπράξουμε.
«Δεν ξέρει τι λέει»
Ο κ. Δούκας επέμενε να εγγράψουμε ότι θα εισπράξουμε μέχρι το τέλος του 2004 1,3 δισ. ευρώ επιπλέον. Εγώ δεν συμφωνούσα, αλλά τελικά γράφτηκε και αποδείχτηκε ότι ήταν μια έωλη εκτίμηση».
«Ανοίγει το στόμα του και δεν ξέρει τι λέει», ήταν το σχόλιο στενών συνεργατών του υπουργού για τον κ. Ρεγκούζα. Για το ίδιο... ελάττωμα επέκριναν σε μεταγενέστερο χρόνο και τον κ. Δούκα, ο οποίος «πρότρεχε» να δημοσιοποιήσει τα άσχημα νέα για τα ελλείμματα και τα χρέη. Για αυτά και πολλά άλλα οι δύο υφυπουργοί έπεσαν στη δυσμένεια του κ. Αλογοσκούφη και σταδιακά ο ένας μετά τον άλλο απομακρύνθηκαν από το υπουργείο βοηθούντων των γεγονότων.
Το 2005 σημαδεύτηκε από το «Βατερλό» των τιτλοποιήσεων που ο υπουργός Οικονομίας χρησιμοποίησε για να μειώσει το έλλειμμα, εγγράφοντας στους προϋπολογισμούς του 2005 και του 2006 προεισπράξεις εσόδων ύψους 1,8 δισ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ αντίστοιχα.
Ομως, ο κοινοτικός επίτροπος, Χ. Αλμούνια, απέρριψε την τιτλοποίηση αναγκάζοντας τον κ. Αλογοσκούφη, ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμή εξέφραζε τη βεβαιότητα ότι το μέτρο θα εγκριθεί, να αλλάξει τον προϋπολογισμό και να ανοίξει τρύπα περίπου 2 δισ. ευρώ.
Τότε και ενώ φούντωναν τα σενάρια για έκτακτα εισπρακτικά μέτρα, ο κ. Αλογοσκούφης απέκλειε κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο νέας χαριστικής φορολογικής ρύθμισης. Το αυτό επαναλάμβανε στη Βουλή τον Οκτώβριο του 2007:
«Θέλω να καταστήσω σαφές ότι ούτε εξετάζουμε ούτε πρόκειται να προχωρήσουμε σε οποιασδήποτε μορφής ρύθμιση για την περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια μέτρα». Σήμερα υπό την πίεση των άδειων ταμείων και «με βαριά καρδιά» αυτοδιαψεύδεται.
2006
Το μεγάλο φιάσκο της αναθεώρησης του ΑΕΠ
Την άνοιξη του 2006 η Κομισιόν αποφάνθηκε ότι το έλλειμμα του 2005 έκλεισε στο 4,5% έναντι στόχου για 2,9%. Οι εξελίξεις φούντωναν την αμφισβήτηση στα κυβερνητικά όργανα και ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, κρατούσε αποστάσεις από τους χειρισμούς του κ. Αλογοσκούφη. Οι μαύρες τρύπες που δεν έκλειναν έφεραν στη διετία 2006-2007 την αύξηση της φορολογίας στα ακίνητα, στην κατανάλωση και στα εισοδήματα και τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Η πολύκροτη παρέμβαση του υπουργού στις ΔΕΚΟ για περιορισμό της σπατάλης και για ξήλωμα των ρετιρέ που επιβαρύνουν τους φορολογούμενους, αποδείχθηκε άνευ αντικρίσματος αφού τα ελλείμματα και τα χρέη των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών συνέχιζαν να αυξάνονται ραγδαία.
Το άλλο μεγάλο φιάσκο αφορούσε την αναθεώρηση του ΑΕΠ. Το φθινόπωρο του 2007 η Eurostat απέρριψε το μεγαλύτερο μέρος της αναθεώρησης κατά 25% του ελληνικού ΑΕΠ, για την περίοδο 2000-2006, και κατέβασε το πήχη στο 9,6%, ανατρέποντας εκ νέου τα σχέδια του υπουργού που ευρισκόμενος σε δύσκολη θέση απέδωσε τη διαφορά σε τεχνικό ζήτημα και εμμέσως πλην σαφώς επέρριψε ευθύνες για τους χειρισμούς του θέματος στον γ.γ. της ΕΣΥΕ κ. Ε. Κοντοπυράκη.
2007 -2008
Φοροεισπρακτικό αμόκ λόγω κατάρρευσης προϋπολογισμού
Σχεδόν έναν χρόνο μετά ο κ. Αλογοσκούφης βρίσκεται πάλι ενώπιον της κατάρρευσης του προϋπολογισμού, που τη βαρύτητά του επικαλέστηκε η κυβέρνηση για την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Δεν είναι που η μαύρη τρύπα αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ, υπάρχει και πρόβλημα με τις Βρυξέλλες που εκτιμούν ότι το έλλειμμα ξεπερνά την κόκκινη ζώνη του 3%.
Με τη νέα τυφλή φοροεπιδρομή, με τις επερχόμενες αυξήσεις στη φορολογία ακινήτων, υγρών καυσίμων, αλκοολούχων ποτών και τσιγάρων, με περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και με λογιστικές τακτοποιήσεις στοχεύει «να κλείσει» όχι μόνο τις μαύρες τρύπες αλλά και τα στόματα των κοινοτικών που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της πολιτικής του. Και διά παν ενδεχόμενο κρατά ως άσο στο μανίκι του την αύξηση του ΦΠΑ. Με όλες αυτές τις δημοσιονομικές αστοχίες και με το βεβαρημένο ιστορικό των αλλεπάλληλων ανατροπών της οικονομικής του πολιτικής, κάτω από το βάρος και των πιέσεων της ΕΕ, ο κ. Αλογοσκούφης έχει εισέλθει στη διακεκαυμένη ζώνη...
Του Κ. Αντωνάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου