ποιος ακούει ότι η μια μόνη καμπάνα δεν ακούει παρά έναν ήχο

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Οι ανήσυχοι Ευρωπαίοι και η «ξεροκέφαλη» Κίνα

Ενας παλιός υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, ο Τζόνι Κόναλι, φέρεται να έχει πει την περίφημη ρήση: «Το δολάριο είναι το δικό μας νόμισμα, αλλά το δικό σας πρόβλημα». Αυτό φαίνεται να πιστεύουν τώρα οι Κινέζοι για το γουάν.
Ομως δεν αρέσει καθόλου στην Ευρώπη, που ζητά και διά του προέδρου του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, από το Πεκίνο να προχωρήσει στη «συστηματική» ανατίμηση του κινεζικού νομίσματος.
Βέβαια, οι Ευρωπαίοι αποφεύγουν για την ώρα να πάρουν τα δραστικά μέτρα που επιλέγουν οι ΗΠΑ σ' αυτόν τον πόλεμο των νομισμάτων. Δεν έχουν ακόμη επιβάλει δασμούς «τιμωρίας» σε κινεζικά προϊόντα, ούτε ψήφισαν το νόμο -όπως την προηγούμενη εβδομάδα το αμερικανικό Κονγκρέσο- που να το επιτρέπει. Προτιμούν να πείσουν την Κίνα ότι μακροπρόθεσμα τη συμφέρει να ενταχθεί σε μια νέα νομισματική τάξη πραγμάτων.
Τα αποθέματα
Αλλωστε η κατά μέτωπο σύγκρουση δεν έχει πολύ νόημα. Στο τέλος της χρονιάς εκτιμάται ότι η Κίνα θα ξεπεράσει και την Ιαπωνία και θα είναι πλέον η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου, πίσω από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, το Πεκίνο με τα συναλλαγματικά του αποθέματα, που υπολογίζονται σε 2.500 δισ. δολάρια, είναι ήδη σήμερα το μεγαλύτερο ταμείο συναλλάγματος στον κόσμο. Γι' αυτό και είναι περίπου αναπόφευκτο να επιδιώκουν οι Ευρωπαίοι τη συνεργασία του. Μόνο που η «ξεροκεφαλιά» της κινεζικής ηγεσίας στοιχίζει κάθε μέρα στη γηραιά ήπειρο ανταγωνιστικότητα και θέσεις εργασίας.
Μπρος γκρεμός
και πίσω ρέμα
Αυτό το Σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον οι πιέσεις προς την Κίνα να συνεργαστεί θα είναι μεγάλες, είναι άγνωστο όμως εάν θα είναι και αποτελεσματικές. Το κακό είναι ότι τα ευρωπαϊκά σχέδια περί μιας νέας νομισματικής τάξης πραγμάτων δεν είναι απαραίτητα η λύση για όλους τους εμπλεκόμενους. Κάτι ανάλογο είχε δοκιμαστεί το 1985 με τη λεγόμενη συμφωνία του Plaza, ανεπιτυχώς. Στόχος των τότε πέντε ισχυρότερων βιομηχανικών κρατών ήταν να αποδυναμώσουν κάπως το δολάριο, αντ' αυτού το οδήγησαν σε μια άκρως ανεπιθύμητη «βουτιά» της τάξης του 50%. Δυο χρόνια αργότερα το δολάριο «ανάρρωσε» κυρίως σε βάρος του γεν, που άρχισε μια υψηλή πτήση από την οποία ακόμη δεν έχει συνέλθει η ιαπωνική οικονομία. Είναι, λοιπόν, μάλλον απίθανο να δεχτεί τώρα η Κίνα να εμπλακεί σε μια ανάλογη συμφωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου