Το... καινούργιο φόρεµα 

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ του µέλλοντος... Οταν οι κυβερνήσεις αντιληφθούν ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι µόνο πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων και βολικών προεκλογικών τσιτάτων, όταν κατανοήσουν ότι δεν αναφύεται ξαφνικά από το πουθενά µόλις προκύψει κάποιο µεγάλο σκάνδαλο για να µπει στο µάτι του κυκλώνα και όταν την κατατάξουν στις βασικές ανάγκες ενός ευνοµούµενου κράτους, τότε θα καταστεί εφικτή η εφαρµογή των νέων πρωτοποριακών ρυθµίσεων για την επιτάχυνση στην απονοµή της. Τώρα τι να πεις... Με έναν µηχανισµό εγκαταλελειµµένο που δέχεται µόνο κριτική χωρίς αντίστοιχη στήριξη πώς είναι δυνατόν η ψήφιση και µόνο από τη Βουλή µιας σειράς σύγχρονων διατάξεων να αλλάξει άρδην το τοπίο; Οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναµικό, σε υποδοµές, ακόµη και σε... χαρτί τουαλέτας (ακούγεται αστείο αλλά δεν είναι) πώς θα συνυπάρξουν µε ένα νοµοθετικό πλαίσιο εµπνευσµένο κυρίως από χώρες όπου η Δικαιοσύνη χαίρει της εκτιµήσεως την οποία και εδώ µαταίως διεκδικεί; Είναι γνωστό πως το υπουργείο Δικαιοσύνης έρχεται σχεδόν τελευταίο στη λίστα της κρατικής χρηµατοδότησης. Είναι λιγότερο γνωστό ότι οι δίκες αλλοδαπών κατά κανόνα αναβάλλονται λόγω έλλειψης διερµηνέα επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν χρήµατα για να πληρωθεί. Αποτελεί µόνιµο βραχνά των δικαστικών λειτουργών και υπαλλήλων η προµήθεια αναλώσιµων, καθώς οι διαδικασίες έγκρισης είναι τόσο χρονοβόρες ώστε προτιµούν να συγκεντρώνουν οι ίδιοι τα χρήµατα για να κάνουν τη δουλειά τους. Το ίδιο συµβαίνει και µε τις βλάβες στα κτίρια, στη θέρµανση, στον κλιµατισµό. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας για παράδειγµα – ένα δικαστικό µέγαρο από τα καλύτερα που διαθέτει ο τόπος – πέρασε όλους τους καύσωνες του καλοκαιριού χωρίς κλιµατισµό, λόγω βραδυπορίας των διαδικασιών. Ακούγεται ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης δίνει µάχη για την πρόσληψη των δικαστικών υπαλλήλων που πέτυχαν στον τελευταίο διαγωνισµό. Και παράλληλα προσανατολίζεται στη λύση των µετατάξεων δηµοσίων υπαλλήλων από άλλες υπηρεσίες προκειµένου να ενισχυθούν τα δικαστήρια. Για την κάλυψη των κενών δικαστών και εισαγγελέων ο κ. Καστανίδης προτίθεται να αυξήσει τον αριθµό εισαγοµένων στη Σχολή Δικαστών. Μακάρι να εισακουσθεί. Και να γίνει κάποτε αντιληπτό ότι η δικαιοσύνη δεν είναι µόνο... ιδέα. Ετσι, ίσως να της κουµπώσει το καινούργιο... φόρεµα.