Χάνουμε τη μάχη της ανάπτυξης
Οι πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες για την εφαρμογή του λεγόμενου σχεδίου Β’ στην οικονομία στηρίζονται στη διαπίστωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι δεν επιτυγχάνουμε τους αναπτυξιακούς στόχους που έχουμε θέσει.
Από τη στιγμή που η ύφεση είναι ισχυρότερη από την προβλεπόμενη (για το 2010 η κυβέρνηση προβλέπει οριακή υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 0,3%), είναι φανερό ότι δεν θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και πως χρειάζονται πρόσθετα, ιδιαίτερα επώδυνα, μέτρα.
Αρνητική ανάπτυξη
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το 2009 σημειώθηκε στην ελληνική οικονομία αρνητική ανάπτυξη 2%. Το ποσοστό ξεπερνάει τις αρχικές εκτιμήσεις και δείχνει ότι η ύφεση ήταν βαθύτερη απ’ ό,τι είχε υπολογιστεί. Αρνητικές είναι οι εξελίξεις και το 2010. Η εκτίμηση της κυβέρνησης σύμφωνα με την οποία θα υπάρξει οριακή μόνο υποχώρηση του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια του χρόνου θεωρείται ήδη ξεπερασμένη. Η ελληνική οικονομία εμφανίζει σημάδια μεγάλης κάμψης και το πιθανότερο είναι ότι θα πάμε κάπως καλύτερα το 2011. Με την ύφεση να είναι ισχυρότερη, η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να επιτύχει την προγραμματισμένη αύξηση των δημοσίων εσόδων, ενώ είναι πιθανό να χρειαστούν πρόσθετες παρεμβάσεις -με τις ανάλογες δαπάνες- για τη στήριξη των ολοένα περισσότερων ανέργων. Η ύφεση φέρνει ανεργία και μεγάλες αποκλίσεις στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού.
Απώλεια χρόνου
Οι περισσότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια οικονομικής σταθερότητας ή και μικρής ανάκαμψης, ενώ οι άλλες βαλκανικές χώρες αναμένεται να αναπτυχθούν αρκετά δυναμικά το 2010. Διαψεύδεται έτσι στην πράξη η αρχική εκτίμηση σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα είχε μικρότερες οικονομικές, αναπτυξιακές απώλειες απ’ ό,τι οι περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η επιδείνωση της κατάστασης πρέπει να αποδοθεί, σε μεγάλο βαθμό, στην αδράνεια των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Καραμανλή είχε αρκετά ενδιαφέρουσες ιδέες για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό των φαινομένων ύφεσης, δεν μπόρεσε, όμως, να τις εφαρμόσει εξαιτίας της εκλογικής φυγής από την εξουσία. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Παπανδρέου μόλις τώρα αρχίζει να ασχολείται με θέματα όπως είναι η εγγύηση συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων προς μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις από το ελληνικό Δημόσιο και η επιτάχυνση της εφαρμογής του ΕΣΠΑ.
Κάτι παραπάνω από 6 μήνες χαμένοι για την πραγματική οικονομία με την κυβέρνηση Καραμανλή, είμαστε ήδη στον 5ο μήνα απαράδεκτων καθυστερήσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αυτό σημαίνει ότι η πραγματική οικονομία αφέθηκε ουσιαστικά αβοήθητη την περίοδο της μεγάλης κρίσης, με αποτέλεσμα να ενισχύονται τα φαινόμενα ύφεσης, να αυξάνεται η ανεργία, να αλλάζουν οι προγνώσεις των κοινοτικών παραγόντων προς το χειρότερο και να μεγαλώνουν οι πιέσεις για την εφαρμογή ισοπεδωτικών δημοσιονομικών και οικονομικών μέτρων.
Οι πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες για την εφαρμογή του λεγόμενου σχεδίου Β’ στην οικονομία στηρίζονται στη διαπίστωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι δεν επιτυγχάνουμε τους αναπτυξιακούς στόχους που έχουμε θέσει.
Από τη στιγμή που η ύφεση είναι ισχυρότερη από την προβλεπόμενη (για το 2010 η κυβέρνηση προβλέπει οριακή υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 0,3%), είναι φανερό ότι δεν θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και πως χρειάζονται πρόσθετα, ιδιαίτερα επώδυνα, μέτρα.Αρνητική ανάπτυξη
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το 2009 σημειώθηκε στην ελληνική οικονομία αρνητική ανάπτυξη 2%. Το ποσοστό ξεπερνάει τις αρχικές εκτιμήσεις και δείχνει ότι η ύφεση ήταν βαθύτερη απ’ ό,τι είχε υπολογιστεί. Αρνητικές είναι οι εξελίξεις και το 2010. Η εκτίμηση της κυβέρνησης σύμφωνα με την οποία θα υπάρξει οριακή μόνο υποχώρηση του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια του χρόνου θεωρείται ήδη ξεπερασμένη. Η ελληνική οικονομία εμφανίζει σημάδια μεγάλης κάμψης και το πιθανότερο είναι ότι θα πάμε κάπως καλύτερα το 2011. Με την ύφεση να είναι ισχυρότερη, η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να επιτύχει την προγραμματισμένη αύξηση των δημοσίων εσόδων, ενώ είναι πιθανό να χρειαστούν πρόσθετες παρεμβάσεις -με τις ανάλογες δαπάνες- για τη στήριξη των ολοένα περισσότερων ανέργων. Η ύφεση φέρνει ανεργία και μεγάλες αποκλίσεις στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού.
Απώλεια χρόνου
Οι περισσότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια οικονομικής σταθερότητας ή και μικρής ανάκαμψης, ενώ οι άλλες βαλκανικές χώρες αναμένεται να αναπτυχθούν αρκετά δυναμικά το 2010. Διαψεύδεται έτσι στην πράξη η αρχική εκτίμηση σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα είχε μικρότερες οικονομικές, αναπτυξιακές απώλειες απ’ ό,τι οι περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η επιδείνωση της κατάστασης πρέπει να αποδοθεί, σε μεγάλο βαθμό, στην αδράνεια των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Καραμανλή είχε αρκετά ενδιαφέρουσες ιδέες για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό των φαινομένων ύφεσης, δεν μπόρεσε, όμως, να τις εφαρμόσει εξαιτίας της εκλογικής φυγής από την εξουσία. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Παπανδρέου μόλις τώρα αρχίζει να ασχολείται με θέματα όπως είναι η εγγύηση συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων προς μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις από το ελληνικό Δημόσιο και η επιτάχυνση της εφαρμογής του ΕΣΠΑ.
Κάτι παραπάνω από 6 μήνες χαμένοι για την πραγματική οικονομία με την κυβέρνηση Καραμανλή, είμαστε ήδη στον 5ο μήνα απαράδεκτων καθυστερήσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αυτό σημαίνει ότι η πραγματική οικονομία αφέθηκε ουσιαστικά αβοήθητη την περίοδο της μεγάλης κρίσης, με αποτέλεσμα να ενισχύονται τα φαινόμενα ύφεσης, να αυξάνεται η ανεργία, να αλλάζουν οι προγνώσεις των κοινοτικών παραγόντων προς το χειρότερο και να μεγαλώνουν οι πιέσεις για την εφαρμογή ισοπεδωτικών δημοσιονομικών και οικονομικών μέτρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου