ποιος ακούει ότι η μια μόνη καμπάνα δεν ακούει παρά έναν ήχο

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Η Βουλή αυτοκαταργείται. Προάγγελος δεινών…

Υπερψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής νομοσχέδιο που περιλαμβάνει τη διάταξη η οποία επιτρέπει στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει συμφωνίες στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης χωρίς την έγκρισή τους από τη Βουλή.

Η κατάλυση του κοινοβουλευτισμού γίνεται με την ψήφο της πλειοψηφίας της Βουλής, αλλά αυτό δεν είναι καινούριο ούτε στην παγκόσμια ούτε στην ελληνική ιστορία. Όποτε όμως έγινε συνοδεύθηκε από μεγάλες εθνικές και παγκόσμιες συμφορές.
Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο πώς λαλίστατοι πολιτικοί και τηλεοπτικοί αστέρες δεν έδωσαν στο γεγονός τη σημασία που έχει.

Μόνον ο Δ. Ρέππας, προφανώς ευφυέστερος των υπολοίπων, κατάλαβε σε τι ύφαλο είναι προσαραγμένο το κυβερνητικό σκάφος και έσπευσε να τοποθετηθεί δημόσια και να διαχωρίσει τη θέση του, λίγο πριν η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ καταστήσει οικονομικό –και όχι μόνον– δικτάτορα τον Γ. Παπακωνσταντίνου.
Είπε με νόημα ο Δ. Ρέππας: «Δεν ξέρω αν το υπουργείο Οικονομικών ή κάποιο γραφείο πρωθυπουργού έχει κάποια τέτοια σύλληψη (σ.σ. για ιδιωτικοποίηση, δηλαδή, και όχι εξυγίανση της ΕΘΕΛ). Αν τεθεί υπόψη μας, εμείς θα δώσουμε ένα περήφανο “όχι”, γιατί πιστεύουμε ότι οι αστικές συγκοινωνίες επιτελούν ένα πολύ σημαντικό έργο».

Για να καταλήξει: «Εγώ δεν θέλω να κουνάμε το δάχτυλο στους εργαζομένους, γιατί θα μας κουνήσουν και εκείνοι τα πέντε δάχτυλα, ξέρετε πώς, κάποια στιγμή». Και το ηγετικό περιβάλλον, αδύναμο να κάνει κάτι άλλο, αρκέσθηκε σε διαρροές του τύπου «στον ανασχηματισμό θα τα πούμε».

Θα φτάσουν έτσι σε ανασχηματισμό;

Η «Α»Η Βουλή αυτοκαταργείται. Προάγγελος δεινών…
Υπερψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής νομοσχέδιο που περιλαμβάνει τη διάταξη η οποία επιτρέπει στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει συμφωνίες στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης χωρίς την έγκρισή τους από τη Βουλή.

Η κατάλυση του κοινοβουλευτισμού γίνεται με την ψήφο της πλειοψηφίας της Βουλής, αλλά αυτό δεν είναι καινούριο ούτε στην παγκόσμια ούτε στην ελληνική ιστορία. Όποτε όμως έγινε συνοδεύθηκε από μεγάλες εθνικές και παγκόσμιες συμφορές.
Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο πώς λαλίστατοι πολιτικοί και τηλεοπτικοί αστέρες δεν έδωσαν στο γεγονός τη σημασία που έχει.

Μόνον ο Δ. Ρέππας, προφανώς ευφυέστερος των υπολοίπων, κατάλαβε σε τι ύφαλο είναι προσαραγμένο το κυβερνητικό σκάφος και έσπευσε να τοποθετηθεί δημόσια και να διαχωρίσει τη θέση του, λίγο πριν η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ καταστήσει οικονομικό –και όχι μόνον– δικτάτορα τον Γ. Παπακωνσταντίνου.
Είπε με νόημα ο Δ. Ρέππας: «Δεν ξέρω αν το υπουργείο Οικονομικών ή κάποιο γραφείο πρωθυπουργού έχει κάποια τέτοια σύλληψη (σ.σ. για ιδιωτικοποίηση, δηλαδή, και όχι εξυγίανση της ΕΘΕΛ). Αν τεθεί υπόψη μας, εμείς θα δώσουμε ένα περήφανο “όχι”, γιατί πιστεύουμε ότι οι αστικές συγκοινωνίες επιτελούν ένα πολύ σημαντικό έργο».

Για να καταλήξει: «Εγώ δεν θέλω να κουνάμε το δάχτυλο στους εργαζομένους, γιατί θα μας κουνήσουν και εκείνοι τα πέντε δάχτυλα, ξέρετε πώς, κάποια στιγμή». Και το ηγετικό περιβάλλον, αδύναμο να κάνει κάτι άλλο, αρκέσθηκε σε διαρροές του τύπου «στον ανασχηματισμό θα τα πούμε».

Θα φτάσουν έτσι σε ανασχηματισμό;

Η «Α»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου