ποιος ακούει ότι η μια μόνη καμπάνα δεν ακούει παρά έναν ήχο

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Γιατί επιμένουν να παίζουν την κυβέρνηση;

Το 43,9% των συμπατριωτών μας (ο ένας στους δύο δηλαδή) δηλώνει στο τελευταίο ευρωβαρόμετρο ότι δουλεύει μόνο για να τα φέρει βόλτα και να πληρώσει τους λογαριασμούς του σπιτιού του κάθε μήνα (νερό, ηλεκτρικό, τηλέφωνο, φαγητό, καταναλωτικά αγαθά καθημερινής χρήσης κ.λπ.).

Δηλαδή δεν ζει σαν άνθρωπος αλλά σαν υποζύγιο που δουλεύει σκληρά, ταΐζεται για να ζει και να δουλεύει και σταβλίζεται -κυριολεκτικά- σε πόλεις απάνθρωπες και δηλητηριασμένες.

Για κάποιους αυτό συνέβαινε πάντα. Τώρα όμως η συγκυβέρνηση Παπανδρέου – Στρος Καν έβαλε σε όλους σχεδόν το φόβο ότι θα ζουν ακριβώς έτσι, όσοι βρουν δουλειά (δουλεία) και όχι βέβαια εργασία (έργο, δημιουργία).

Ιδιαίτερα τους νέους τους οδηγεί στον πανικό της βεβαιότητας ότι μέχρι να γεράσουν δεν θα ζήσουν δημιουργικά και όταν γεράσουν δεν θα έχουν σύνταξη και πρόνοια.

Και ο πρωθυπουργός προεδρεύει στο γραφικό Πόρο, ανάμεσα σε ουζάκια και μπάνια στον όμορφο Σαρωνικό της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όμοιοί του από όλο τον κόσμο συζητούν ευωχούμενοι για… τα παγκόσμια οικονομικά θέματα!

Την ίδια ώρα οι υπουργοί του, σαν τα ποντίκια, βλέπουν το βούλιαγμα του κυβερνητικού σκάφους και τρέχουν αλλόφρονα στα κανάλια και τον Τύπο, πηδώντας έξω από το υπουργικό συμβούλιο και τα θεσμικά όργανα με δηλώσεις, όπως του Χ. Καστανίδη, ότι χρειάζεται εκλογική νομιμοποίηση η κυβέρνηση, επειδή άλλα επαγγέλθηκε το 2009 και άλλα κάνει, του Δ. Ρέππα που επανήλθε κατά Γ. Παπακωνσταντίνου και του Γ. Πανάρετου (Παιδείας) που κατήγγειλε τον Φ. Σαχινίδη (Οικονομίας) για κοροϊδία! Γιατί επιμένουν να παίζουν την κυβέρνηση; Ωραίος δεν είναι ο μαγευτικός Πόρος ή η Καραϊβική…

Η «Α»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου